تحمل گرسنگی و تشنگی
چقدر آسان تر از این است
که یک دنیا حرف داشته باشی و نتوانی
روزه ی سکوتت را بشکنی ...
تحمل گرسنگی و تشنگی
چقدر آسان تر از این است
که یک دنیا حرف داشته باشی و نتوانی
روزه ی سکوتت را بشکنی ...
گاهــ ـــــــــــ ــــــیـ جلو آیینهـ می ایستمـ
خـــــــ ــــــــــــ ـــــــــــ ـــــودمـ را در آن میبینمـ
دست رویـ شانهـ اشـ می گذارمـ و میگویم
عجب صبر و تحـــــــ ـــــــــــ ـــــــملیـ داری
ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻢ . . .
ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻤﺪﻣﻢ " ﺳﯿﮕﺎﺭ " ﺑﻮﺩ . . .
ﮐﻪ ﻟﺒﻢ ﺭﺍ ﺑﯽ ﻭﻗﻔﻪ " ﻣﯿﺒﻮﺳﯿﺪ . . . "
ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩ . . .
ﺣﻮﺍﺳﺖ ﻫﺴﺖ ؟
ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ، ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣــــــــــــــــــﻦ . . .
تورا دوست دارم
بی هیچ عطری،
آغوشی ،
لمسیو یا حتی...
بوسه ای ..
میخوام بنویسـم
از نامرכے כوست
میخوام بازے ڪـنـم با ڪـلمات
و بنویسـم
از כوستایــے ڪﮧ دلتو میشـڪـونـن
ولی تو سـڪوت مــے ڪنــے
چون دوستشون כارے
میخوام بنویسم از
כوستــے ڪـﮧ باهات مونـد،
ولــے موندنش از هر رفتنــے سختره
میخوام بنویسـم از כلـم
از تــــﮧ تــــﮧ כلـم ...
از همون جایــے ڪـﮧ رفیقش نـﮧ تنها بـﮧ عشقش...
بلڪـﮧ بـﮧ باباشـم چشـم כاره!
میخوام بنویسم
از رفیق نا رفیقــے ڪـﮧ گفت تنهات نمیذارم
گفت همیشـﮧ باهاتـم ولــے رفت
و خیانت ڪرכ ا ــــے نارفیق.
بــﮧ ڪدامین گناه ناڪرכه..
تازیانـﮧ مــے زنــے بر اعتماכم؟
زیر پایم را زوכ خالــے کردے
سلام پر مهرت را باور ڪنم ، یا پاشیـכن زهر خیانتت را ؟
این روزها
من
خدای سکوت شده ام
خفقان گرفته ام!
تا آرامش اهالی دنیا خط خطی نشود
ﺩﺧﺘـــﺮ ﺑــﺎﺱ ﻭﻗﺘﯽ ﺁﻗـــﺎﺷــــــ ﺧﻮﺍﺑـﻪ ﺑﺸﯿﻨﻪ ﺭﻭ ﮐﻤﺮﺵ
ﺗﺎ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﻪ
ﭘــﺎﺷﻪﺩﺍﺩ ﺑﺰﻧﻪ :
ﺑﺴــﻪ ﺩﯾــــﻮﻧﻪ !!
ﺑﯿﭽﺎﺭﻡ ﮐﺮﺩﯼ ﻧﯿﻢ ﻭﺟﺒﯽ ﭼــﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ؟؟؟
ﺯﻝ ﺑﺰﻧﻪ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﺵﺑﮕﻪ :
ﺑــــﻮﺱ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ. بد میگم؟؟!!
روزی میــرسد …
بـــی هیــــچ خَبـــَـــری …
بــآ کولـــــه بــــآر تَنهـــآییـَم …
دَر جـــآده هــآی بـی انتهــــآی ایـن دنیــآی عَجیـــــب …
رآه خــــوآهم افتـــــآد …
مَـــن کـــه غَریبـــــم …
چـــه فَــــرقی دآرد کجـــــآی ایـــن دنیــــــآ بـآشــــم …
همــه جــــآی جهــــآن تنهـــــآیی بــــآ مَـــن است…
نم کشیده ام بر دیوار اتاق…
بس که لحظه های دور بودنت را ،
قطره هایی از باران دلتنگی باریده ام روی آن به یادگار …
بســـ کنــــ سآعتــــ …
دیگــــــر خستـهـ شده امـــ ….
آرهـ مَنـ کم آورده امــ ….
خودمــ میدآنمــ کهـ نیستـــ …
اینقدر بآ بودنتـــ نبودنشــ رآ به رُخـــَم نکشـــ !
به جرم نبودنت نفس هایم را در سینه محکوم می کنم
به حبس ابد!
کمرم زیر آوار خاطراتت تاب نمی آورد
و در کابوس شب های بی تویی
می میرم
به همین سادگی…!
آدم های کنارم مثل جمعه می مانند …
معلوم نمی کند…
“فــــــرد” هستند یا ” زوج ” …
پر از ابهامند …..
مدتیــــست دلم شکســــته از همان جای قبلـی … !
کاش میشد آخر اسمــت نقطه گذاشت تا دیگر شــــروع نشوی … !
کاش میشـــــــد فریاد بزنم : “ پایــــــان ”
دلم خیـــــــلی گرفته اســـت …………..
اینجا نمیتـــــوان به کسی نزدیـــــــک شـــــــد …
آدمهـــا از دور دوست داشتــــنی ترنــــد … !
دستانم را تا ابر ها بالا برده ام
و ابر ها را تا چشمانم پایین
عشق را در کجای دلم....
پنهان کرده ای که:
هیچ دستی به آن نمی رسد!؟!؟!
از همان روزی که “پایت” را از زندگی ام پس کشیدی
زندگی ام دگر “پا” نگرفت !
خدا لعنتت کنه،لعننتی!!!
میان ابرها ســیر می کنم
هر کدام را به شکلی می بینم
که دوست دارم
می گردم و دلــخواهم را پیــدا می کنم
از میــان آدم هــا امــا
کاری از دست من ساخته نیست
خودشان شکل عوض می کنند
برای اتفاق هایی که نمی افتد...
برای "دستی" که نگرفتم
برای "اشکی" که پاک نکردم
برای "بوسه ای" که نبود
برای "دوستت دارم" هایی که مرده به دنیا آمد
برای "من" که وجودم برای "نبودن" است
مــرا "ببخش" . . .
زن که بـاشـے …
عـاشـق شـوے “چـشـم سـفـیـد” خـطـابـَت مـے کـنـنـد !
راسـت مـے گـویـنـد . .
چـشـمـانـَم سـفـیـد شـد بـه جـاده هـایـے کـه..
“تـو” ..
مـُسـافـر هـیـچـکـدام نـبـودے
تعداد صفحات : 4